Perspektywa Sacrum

Do czego my tak właściwie dążymy ?               Kiedy patrzę na to wszystko co się dzieje we współczesnym świecie to widzę, że sytuacja społeczna wygląda coraz gorzej. Zapominamy o tym by po prostu lub aż  żyć, dążymy do tego by mieć dużo, wiele osiągnąć, dystansujemy się i izolujemy od rzeczywistości, zamykamy się w wirtualnym świecie i często zapominamy o tym co tak naprawdę jest ważne, naszym życiem dominuje ciągły konsumpcjonizm i medialne zaślepienie.                Nie mówi się o tym głośno, ale doszło do tego, że zamieniamy rozmowy i relacje na twarzą w twarz na komunikacje internetową w takim stopniu, że zatwierdzony został w Polsce dzień rozmów ze względu na stopniowe zmiany powodujące zmniejszenie bezpośrednich kontaktów międzyludzkich . Większość swojego czasu poświęcamy na komputer, telefon, telewizor i resztę sprzętu tego typu a życie ucieka nam przez palce. Brzmi  jak marudzenie starszej osoby „Cały czas klikasz coś w tym telefonie!” , „ Odłóż telefon chociaż jak

   " Góry pozwalają doświadczyć trudu wspinaczki, strome podejścia kształtują charakter, kontakt z przyrodą daje pogodę ducha."        Jan Paweł II "Jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd." Często bez chęci, w niepokoju i duchowym chaosie  zaciskam zęby i idę w stronę tego co nie zawsze jest łatwe, ale z pewnością jest dobre.   Życie jest czasami  zaplątane, tak bardzo, że można się w nim pogubić. Często oglądając świat dookoła z wielką pustką, patrzymy na to co nas otacza i wydaje się nam, że jesteśmy zamknięci w ciemnym pomieszczeniu bez możliwości ucieczki. Nie wiem co Wy robicie w takich sytuacjach, ale mi zdarza się siedzieć w takim metaforycznym ciemnym pokoju i wycofywać się lub zakrywać oczy  na widok pomocnego światła chociaż bardzo chciałabym by było inaczej . W życiu duchowym nie zawsze jest łatwo, nie codziennie budzimy się wypełnieni pogodą ducha z myślą- „to będzie wspaniały dzień ‘’.  Są dni łask

Czytając Pismo Święte staram się otwierać umysł i słuchać głosu Bożego. W ostatnim czasie rozmyślałam na temat ról w małżeństwie i zauważyłam, że pragnienie którego wstydzę się przed światem być może jest pragnieniem o którym powinnam mówić i być z niego dumna. Sama nie wiem co w tej sytuacji myśleć świat i Bóg pokazują mi zupełnie co innego i już w tej kwestii sama się gubię. Bóg mnie zaskakuje i pokazuje dużo prawd o kobiecości i o misji kobiety w życiu.  To co napisze być może będzie śmieszne i absurdalne dla wojujących feministek jednak to będzie część mnie i mojego pragnia przyszłości które pozwoliłoby mi spełniać się roli kobiety. Mianowicie gdy tak rozmyślałam o współczesnym obrazie rodziny zauważyłam, że nie odpowiada mi to jak wygląda codzienność rodziny we współczesności być może jestem staroświecka,ale nie podoba mi się "porządek" jaki panuje w rodzinach to, że kobiety przejmują rolę mężczyzn i zajmują się karierą w pracy często przesadnie poświęcając się temu tak

Otoczona pięknem natury  rozmyślam o codziennym z pozoru zwykłym, ale dla mnie cudownym życiu, rozmyślam nad tym co daje mi szczęście i pokój w sercu  rozważam co muszę zmienić by było lepiej. Patrzę na świat i zachwycam się tym co dał nam  Bóg, doceniam krajobrazy które pieszczą moje oczy i mam świadomość tego, że nie wyobrażam sobie życia bez całego tego piękna. Patrzę w Niebo i dziękuję Jezusowi, że mogę żyć  właśnie tutaj. Gdy tak patrzę na to wszystko, widzę jak idealnie stworzył to Bóg. Czy więc twórca takiego piękna wymyśliłby coś co byłoby dla ludzi bezsensowne i stanowiły źródło męki ? Przez pewien czas myślałam, że czystość przedmałżeńska jest właśnie takim źródłem. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego mam odmówić sobie bliskości i czekać aż do ślubu, chociaż z jednej strony dostrzegłam w tym jakiś sens z drugiej byłam gotowa bardzo szybko z tego zrezygnować. Gubiłam się, błądziłam i raniłam, topiłam się w otchłani bólu i niepokoju sama nie wiedząc jaka droga jest właściwa. Ludzie

Kochać miłością bezinteresowną, uczyć się miłości z Nieba... W codzienności widzę wiele rzeczy nad którymi warto byłoby się zastanowić, w ostatnim czasie dostrzegłam jak ważna w życiu jest miłość jak wielką rolę odgrywa , jak cenna jest obecność w naszym życiu ludzi którzy będą dla nas wsparciem, wezmą nas w ramiona z całym bólem i cierpieniem jakie w sobie nosimy lub zwyczajnie wtulą się w pełnię radości którą mamy w sobie . Osoby które z pomocą Jezusa uporządkują wewnętrzny chaos i stworzą spójną całość . Takich osób potrzebujemy, takiej miłości nam trzeba,w głowie zrodzić może się  pytanie,  jaka to miłość ? Odpowiedź jest prosta chodź dla niektórych niezrozumiała,  miłość bezinteresowna i prawdziwa jest tą o której  marzymy , właśnie tekiej potrzebujemy by być szczęśliwi .  Odnoszę jednak wrażenie, że we współczesnym świecie, " kochając " często mijamy się z celem, sięgamy po miłość niskiej jakości, może z powodu zakupowego  przyzwyczajenia, że taniej jest lepiej j

Doceń, odkryj , pokochaj ...  Dzisiaj przeczytałam opinie młodej kobiety na temat nienawiści do małych dzieci, mali ludzie jako przeszkody życiowe, Pani. X pisała, że jakby zaszła kiedyś w ciąże to byłaby załamana (wywnioskowałam że obecnie jest singielką ) , nienawidzi dzieci i opisywała je jako Zło wcielone . Oczywiście postanowiłam się z nią skontaktować i pokazać jej inny pogląd na macierzyństwo . To co jej powiedziałam wzbudziło w niej refleksje i pomyślałam, że może ktoś jeszcze się zainspiruje . Napisałam więc mały esej na podstawie naszej konwersacji.  Nie rozumiem jak można być kobietą i nienawidzić dzieci to takie egoistyczne i nienaturalne. Zastanawiam się czy jest to wynikiem chęci wygodnego życia czy strachu przed ewentualnym trudem, jednak nie chcę się szczególnie w to wgłębiać chce to zmieniać ! Zapraszam...  Kobieta ma w sobie   mniejszą bądź większą w rażliwość w stosunku do dzieci wierze, że pragnienie kochania danego nam przez Boga cudu jest nieod

Pi ę kno mi ł o ś ci … Oczami m ł odej kobiety…        Mi ł o ść zaczyna si ę w momencie gdy podejmuje decyzje, ż e b ę d ę przy drugiej osobie w dobrych i z ł ych chwilach, b ę d ę j ą wspiera ć i towarzyszy ć jej w drodze przez ż ycie. Tak, w ł a ś nie tak, przez ca ł e ż ycie dlatego te ż my ś lenie o mi ł o ś ci jako uczuciu jest zgubne.        Mi ł o ś ci ą jest mimo ś wiadomo ś ci wszystkich trudów decydowanie si ę na towarzyszenie drugiemu cz ł owiekowi w codzienno ś ci mówienie „tak  b ę d ę przy Tobie mimo wszystko” maj ą c ś wiadomo ść tego, ż e nikt nie jest idealny, ż e b ę d ą trudno ś ci , ż e czasami b ę dziemy si ę rani ć , wiedz ą c, ż e czasami trzeba b ę dzie po ł ama ć w ł asne ego, przesta ć by ć samolubnym, wyrzec si ę w ł asnej przyjemno ś ci w imi ę wy ż szych warto ś ci, najkrócej ujmuj ą c w imi ę dobra wybranki/wybranka. Co znaczy wyrzec si ę w ł asnej przyjemno ś ci ? Chodzi tu o panowanie nad w ł asnym cia ł em, panowanie nad

...Modlitwa inaczej niż zwykle...    ''Wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie.''   Czasami modlitwa przychodzi nam bardzo trudno, nadmiar obowiązków, problemów, lenistwo... Nie mamy czasu dla Tego któremu zawdzięczamy tak wiele ,dzieję się tak dlatego, że cały czas jesteśmy bardziej cieleśni niż duchowi . Przed nami jeszcze długa droga ale mamy siebie i możemy się wspierać w zmianie na lepsze... Zatrzymajmy się w codziennym chaosie i poświęćmy Mu chociaż chwile , traktujmy Go jak Pana, ale nie zapominajmy, że jest to nasz Przyjaciel,   Niezastąpiony przyjaciel ! Dzisiaj przychodzę do Was z pomysłem listu dziękczynnego do Boga jest to  na prawdę świetny pomysł na modlitwę wydaję się banalny, bo wystarczy tylko wziąć kartkę papieru, długopis i napisać to co jest w sercu, to co jest trudne i rani a także co bardzo ważne zatrzymać się i zastanowić nad każdym wspaniałym momentem kiedy byłeś / byłaś szczęśliwa podziękować Mu za chwile radości, bezpie